Μεγαλώνοντας βίγκαν παιδιά σε έναν μη-βίγκαν κόσμο

Μεγαλώνοντας βίγκαν παιδιά
σε έναν μη-βίγκαν κόσμο

Συνέντευξη της συγγραφέως Erin Pavlina,
Για την ιστοσελίδα Abolitionist Online.

Δημιουργός της ιστοσελίδας VegFamily.com και συγγραφέας, η Erin Pavlina, έγραψε έναν ανεκτίμητο οδηγό για την ανατροφή βίγκαν παιδιών. Στο βιβλίο της παραθέτει οδηγίες για τη μετάβαση στο βεγκανισμό για παιδιά όλων των ηλικιών. Παρουσιάζει λύσεις για το πώς να μεγαλώσει κανείς το παιδί του βίγκαν ακόμη και όταν ο/η σύζυγος δεν είναι χορτοφάγος ή πώς να πείσετε τους δασκάλους ή παιδαγωγούς να σεβαστούν τη διατροφή του παιδιού σας.

Abolitionist: Έριν, πως μεγαλώνει κανείς βίγκαν παιδιά σε ένα μη-βίγκαν κόσμο;

Erin Pavlina: Στην αρχή χρειάζεται πρόγραμμα. Πρέπει να είναι σίγουρος κανείς ότι το παιδί λαμβάνει την κατάλληλη βίγκαν διατροφή. Όταν βάλεις αυτό το κομμάτι σε μία σειρά, τότε μπορείς να αντιμετωπίσεις την κοινωνική πίεση και το συναισθηματικό κομμάτι. Το βιβλίο μου περιλαμβάνει όλους τους τομείς καθώς και οδηγίες από βίγκαν γονείς και τις πραγματικές τους εμπειρίες.

Abolitionist: Πότε μπορεί ένα παιδί να ξεκινήσει να πίνει γάλα σόγιας και να επωφεληθεί από αυτό ή έχει κάθε παιδί τις δικές τους ανάγκες;
Erin Pavlina: Δεν θα συμβούλευα την κατανάλωση γάλακτος σόγιας από παιδιά που είναι μικρότερα του ενός έτους.

Αν υπάρχει ιστορικό αλλεργιών στην οικογένεια, καλύτερα να περιμένει κανείς μέχρι το παιδί να είναι 2 ετών. Υπάρχουν άλλα γάλατα εκτός από της σόγιας, όπως το γάλα αμυγδάλου, βρώμης ή ρυζιού που είναι υπέροχα υποκατάστατα για το αγελαδινό γάλα. Πολλοί βίγκαν παίρνουν τη Β12, το ασβέστιο και τη βιταμίνη D από τα ενισχυμένα φυτικά γάλατα, οπότε αυτό είναι ένα θετικό για το παιδί.

Abolitionist: Το βιβλίο γεννήθηκε από τις δικές σας εμπειρίες;

Erin Pavlina: Σίγουρα. Αλλά επειδή το παιδί μου ήταν μικρό όταν έγραψα το βιβλίο, πήρα συνεντεύξεις από δεκάδες άλλες βίγκαν οικογένειες, ώστε να έχω τις απόψεις των ανθρώπων που τα έχουν περάσει και ξέρουν.

Abolitionist: Ποια είναι τα ειδικά προβλήματα που προκύπτουν όταν ένα παιδί είναι βίγκαν από πολύ μικρό;

Erin Pavlina: Τα κυριότερα προβλήματα προκύπτουν από τις κοινωνικές συναναστροφές. Πιέσεις στο σχολείο (καμία φορά τα παιδιά πειράζουν όσους είναι διαφορετικούς), το τι θα φάνε στα παιδικά πάρτυ, εκδρομές κλπ και φυσικά τα προβλήματα υγείας που μπορεί να έχουν και το πώς αντιμετωπίζονται χωρίς τη συμβατική ιατρική.

Abolitionist: Και τι συμβαίνει με τους εφήβους;

Erin Pavlina: Όταν το παιδί φτάνει στην εφηβεία, τα προβλήματα αλλάζουν μορφή, αλλά τουλάχιστον είναι πλέον σε ηλικία να κατανοήσει γιατί είναι βίγκαν. Αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των όποιων πιέσεων από τον κοινωνικό περίγυρο του παιδιού. Γνωρίζω πολλούς βίγκαν εφήβους που είναι παραδείγματα προς μίμηση στους συνομηλίκους τους και είναι μαχητικοί και υπερήφανοι για τον τρόπο που μεγαλώνουν.

Abolitionist: Και τι γίνεται με το junk food που λατρεύουν οι έφηβοι;

Erin Pavlina: Αν το junk food είναι το μόνο πρόβλημα που έχετε με το έφηβο παιδί σας, θεωρείστε τυχεροί! Αλλά σοβαρά τώρα, πρέπει να μάθετε στο παιδί σας να τρώει υγιεινά. Είναι πολύ καλύτερο να φέρνει φαγητό από το σπίτι από το να τρώει τα σκουπίδια που βρίσκει στο κυλικείο του σχολείου. Το junk food πρέπει να είναι περιορισμένο στη διατροφή του αλλά όχι απαγορευμένο, γιατί τότε απλά θα το τρώει κρυφά από εσάς.

Abolitionist: Πως αντιμετωπίζετε πάρτυ και πικ νικ σε έναν κόσμο που δεν είναι φτιαγμένος για βίγκαν;

Erin Pavlina: Μαθαίνω από πριν τι θα ετοιμάσουν για το πάρτυ και φροντίζω το παιδί μου να έχει πχ λουκάνικα ή μπέργκερς σόγιας ή βίγκαν πίτσα. Πάντα στέλνω έξτρα κέικ ή μάφινς ή παγωτό, ώστε να μπορούν να δοκιμάσουν και τα άλλα παιδιά αυτό που τρώει το δικό μου.

Abolitionist: Πως χειριστήκατε καταστάσεις που προέκυψαν στον παιδικό σταθμό/νηπιαγωγείο με τη διατροφή του παιδιού ;

Erin Pavlina: Έφτιαξα μία σελίδα με τη λίστα φαγητών που μπορεί να φάει το παιδί μου και το έδωσα στους υπεύθυνους για το μεσημεριανό. Σημείωσα τα τηλέφωνά μου ώστε να μπορούν να με εντοπίσουν ανά πάσα στιγμή με οποιαδήποτε απορία. Μέχρι στιγμής όλοι οι παιδαγωγοί έχουν σεβαστεί τη διατροφή μας. Φυσικά ατυχήματα συμβαίνουν αλλά κατά 99% , ξέρουν ακριβώς τι κάνουν.
Γενικά ο κανόνας είναι, αν διευκολύνεις τους παιδαγωγούς δεν πρόκειται να σου δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα.

Abolitionist: Έχουν τα βίγκαν παιδιά διαφορετική αντιμετώπιση από τους συνομήλικους τους λόγω του διαφορετικού τρόπου ζωής και διατροφής που ακολουθούν;

Erin Pavlina: Μέχρι σήμερα κανείς δεν έχει πειράξει τα παιδιά μας γιατί είναι βίγκαν. Για την ακρίβεια, υπάρχει ενδιαφέρον και περιέργεια από τα άλλα παιδάκια και τους γονείς τους για τη διατροφή μας. Είναι μία καταπληκτική ευκαιρία να γίνουμε παράδειγμα για τους άλλους. Δίδαξα στα παιδιά μου να μην κατακρίνουν όσους δεν είναι βίγκαν και να μην κάνουν κήρυγμα περί βεγκανισμού αλλά να αφήνουν απλά τους ανθρώπους να βλέπουν τι σημαίνει να είσαι βίγκαν. Πολλοί γονείς καταλήγουν να με ρωτούν πώς να κάνουν τα παιδιά τους να τρώνε όσο υγιεινά και τα δικά μου. Αυτό μου λέει πως είμαι σε καλό δρόμο!