Οι στρεσογόνες καταστάσεις στο σπίτι, αλλάζουν το DNA των παιδιών

Μία ομάδα ερευνητών στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Τουλέιν, ανακάλυψε ότι η έκθεση σε ενδοοικογενειακή βία ή τραυματικά γεγονότα κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας μπορεί να προκαλέσει μόνιμες βλάβες στο DNA των παιδιών, και συγκεκριμένα στα τμήματα του DNA που ονομάζονται τελομερή. Η έρευνα αυτή έρχεται να προσθέσει νέες αποδείξεις σε προηγούμενες δημοσιεύσεις σχετικά με το πώς το στρεσογόνο οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να επηρεάσει μόνιμα τα χρωμοσώματα. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην έκδοση Pediatrics.

 Το τελομερές είναι μια περιοχή του DNA, που βρίσκεται στο τέλος του χρωμοσώματος, και το προστατεύει από τη φθορά. Τα τελομερή μικραίνουν σε μήκος κάθε φορά που τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται μέχρι να φτάσουν σε ένα συγκεκριμένο μέγεθος. Όταν τα τελομερή φτάσουν σε αυτό το όριο, τα κύτταρα παύουν να πολλαπλασιάζονται. Το μήκος των τελομερών έχει συνδεθεί με ένα πλήθος ασθενειών, και τα τελομερή με το μικρότερο μήκος έχουν συνδεθεί με μεγαλύτερα ποσοστά καρδιακών παθήσεων, διαβήτη, γνωστικής μείωσης, ψυχικών ασθενειών κλπ.

 Για να εξετάσουν εκτενέστερα το πώς τα αρνητικά γεγονότα κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας επηρεάζουν αρνητικά την υγεία των παιδιών, ερευνητές του Πανεπιστημίου Τουλέιν, μελέτησαν τη σύνδεση μεταξύ της έκθεσης σε βίαιες καταστάσεις με το μήκος των τελομερών στη νεαρή ηλικία. Η έρευνα αφορά σε 80 παιδιά ηλικιών από 5 έως 15 από τη Νέα Ορλεάνη, των οποίων οι γονείς έδωσαν συνεντεύξεις στους ερευνητές σχετικά με τα τραυματικά γεγονότα που έχουν ζήσει τα παιδιά τους. Η ερευνητική ομάδα πήρε δείγματα από τα παιδιά και ανέλυσε το μήκος των τελομερών, βρίσκοντας σχέση μεταξύ της έκθεσης σε ενδοοικογενειακή βία και μικρού μήκους τελομερών.

Συγκεκριμένα, βρήκαν ότι το μήκος των τελομερών ήταν σημαντικά μικρότερο σε παιδιά που είχαν ζήσει αρνητικά γεγονότα ενός της οικογένειας, όπως ενδοοικογενειακή βία, αυτοκτονίες ή φυλακίσεις, σε σχέση με τα παιδιά που είχαν πιο σταθερό οικογενειακό περιβάλλον. [...] «Οι στρεσογόνες καταστάσεις εντός του σπιτιού τους, όπως το να δουν κάποιο μέλος της οικογένειας να πέφτει θύμα βίας, δημιουργούν ένα περιβάλλον που επηρεάζει το DNA μέσα στα κύτταρα των παιδιών», εξηγεί η συγγραφέας Δρ. Στέισι Ντρούρι. Όσα περισσότερα τέτοια περιστατικά ζήσει ένα παιδί στη ζωή του, τόσο μικραίνουν τα τελομερή του, και το συμπέρασμα βγήκε λαμβάνοντας υπόψη άλλους ελεγχόμενους παράγοντες, όπως το κοινωνικοοικονομικό στάτους, την μόρφωση της μητέρας, την ηλικία των γονέων αλλά και του παιδιού.»

 Αυτή είναι η δεύτερη έρευνα που δημοσιεύεται φέτος και συνδέει το στρεσογόνο οικογενειακό περιβάλλον με το μήκος των τελομερών του DNA. Τον περασμένο Απρίλιο, μία άλλη έρευνα ανέφερε ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε φτωχές και αποσταθεροποιημένες οικογένειες, είχαν κοντύτερα τελομερή σε σχέση με παιδιά που μεγάλωναν με αγάπη σε σταθερό οικογενειακό περιβάλλον. Σύμφωνα με την Δρ. Ντρούρι, η έρευνα δείχνει πως το οικογενειακό περιβάλλον είναι μία πολύ σημαντική σταθερά σε ότι αφορά τις μόνιμες βιολογικές επιπτώσεις στην παιδική ηλικία.

Πηγές: http://www.iflscience.com/health-and-medicine/exposure-stress-child-can-permanently-affect-your-dna#TsoSDIbDYIdv16lF.99
http://pediatrics.aappublications.org/content/early/2014/06/10/peds.2013-3415 http://tulane.edu/news/releases/family-violence-leaves-genetic-imprint.cfm

Δημοφιλείς αναρτήσεις